1. KADRA DOWÓDCZA
Armia Chanatu Krymskiego była zorganizowana według wzorów feudalnych i najwyższą władzą był w niej sam chan. W bitwie dowodził w centrum szyku. Drugim w kolejności był kałga sułtan - następca chana (jego brat, lub syn). W bitwach w których dowodził chan, kałga dowodził najsilniejszym skrzydłem - prawym. Niżej w hierarchii stał nureddin (nuredyn) ? drugi następca tronu. W bitwach w których dowodził chan, nuredyn dowodził słabszym, lewym skrzydłem. Bejowie dowodzili wojskami swoich lenników. Najniżej w hierarchii dowódczej stali mirzowie (murzowie), którzy czasem dowodzili mniejszymi wyprawami
2. JAZDA DOBOROWA (w przygotowaniu)
3. ORDYŃCY
Prawdziwi władcy stepów, od dziecka obyci z koniem i bronią. Mawiano, że ilu mężczyzn na Krymie, tylu wojowników. Mistrzowie podjazdów, rozpoznania i dalekich marszów, pozorowanych ucieczek i działania w zasadzce. Uderzali błyskawicznie, oskrzydlając przeciwnika zasypywali go gradem strzał z łuków refleksyjnych, które były ich podstawową bronią. Unikali bezpośredniej walki wręcz, lecz zmuszeni do niej byli groźnym przeciwnikiem, doskonale posługującym się szablą, dzidą czy dzirytem, rzadko jednak posiadali uzbrojenie ochronne.
4. KAZINDŻI
?Czerń? tatarska - ubodzy ordyńcy z mniej znaczących klanów. Jazda, której nie stać było na dobre konie i drogi rynsztunek. Często odziani jedynie w kożuchy czy siermięgi i słabo uzbrojeni. Używali różnego rodzaju uzbrojenia improwizowanego: masłaków, kiścieni, maczug czy oszczepów i rzadko, którego stać było na łuk czy szablę. Ich wartość bojowa nie była wysoka, choć świetnie sprawdzali się w różnego rodzaju zadaniach pomocniczych, a ich zaciekłość i skrupulatność w trakcie grabieży i wybierania jasyru, były wyższe niż u ich bardziej zasobnych pobratymców.
5. KAPY KUŁU (w przygotowaniu)
7. ARTYLERIA TATARSKA (w przygotowaniu)
